​Bron: nieuwsbrief HALO

Bijna 85 jaar was Karel, toen (zijn eigen levensmotto volgend) zijn bootje naar zee vertrok.

Na het CIOS volgde hij samen met zijn vriend Rob Ferrier de HALO (1967).

Karel was een zeer gewaardeerd en door studenten geliefd docent op de HALO tot zijn pensionering twintig jaar geleden. Hij was altijd degeen die het opnam voor studenten en altijd rekening hield met hun belangen en meningen. Een bijzonder prettige collega ook in het docentencorps. De studenten die les hebben gehad van hem hoeft dat niet verteld te worden. Zij kenden hem door zijn lessen in diverse uiteenlopende vakken.

Wie kende niet de “koppelkeersprong" en het bekende “jom-ta-dom” . Je ziet hem nog staan, knikkend met zijn hoofd op het strakke ritme van de tam-tam.


Voor de mensen die hem niet hebben gekend...

In navolging van de vroegere HALO- docent Jan van As gaf hij lessen in het bewegen op basis van een gespeeld ritme, één van de vele specifieke vormen van bewegen en muziek die de lichamelijke opvoeding rijk is. 

Vaak heel persoonsgebonden met uitgesproken meningen.

Karel was veelzijdiger. Hij kon goed turnen en gaf daarin ook les. Eerst op de ALO in Amsterdam, later ook op de HALO. 

Daarnaast dus ook binnen de sectie bewegen en muziek. Op de HALO konden de zeer verschillende vormen gewoon naast elkaar bestaan en bestond er geen animositeit tussen. 

Toen de docent voor schaatsen uitviel was hij, samen met Cor Moerman, degeen die een cursus bij de KNSB ging volgen en de lessen ging geven.

De "Conga leeds it all" was de naam van de succesvolle uitvoering van bewegen en muziek, langemat- en tafelspringen die hij met een groep spelers strak begeleide op het hoge niveau van de Wereldgymnastrada. 

Kortom een sierraad voor het vak en een voorbeeld voor zijn studenten.De mededeling van zijn heengaan doet veronderstellen dat de eventuele plechtigheid in kleine kring heeft plaats gevonden. 



Namens het HALO-genootschap,

Aat, Charlotte, Michel, Monique, Nanny, Richard en Henk